İdris Dağı

Parlayan yıldırımlarca dövüldü.
Herşeyi taşıyan rüzgarla yalandı.
Kızgın güneşle kavruldu.
Yaşam veren yağmurlarla yıkandı.
Dert dinlemez karlarla kaplandı. 
Işıldayan buzla tane tane parçalandı.
 
Ama o güç buldu ve sıyrıldı,
Kadim ayın yumuşak ışığı ile,
Diğer ölümsüz dağların arasından.
Yükseldi, göğün efendisi Teşup'a,
Demir gibi soğuk zirvesinde,
Ulaştırmak için, yerin efendilerini.
 
Eteklerinde, ölümlülere bereketini sunarak.